Hy het naby God geleef en toe was hy nie meer daar nie, want God het hom na Hom toe weggeneem (Genesis 5:24).
Ek ken ‘n ouer vrou wie se hele lewe ‘n deurlopende gesprek met God is.
Elke dag bring sy haar lewe voor God, opper sy haar vrae, deel sy haar verdriet, jubel sy haar dankbaarheid.
Vir haar is gebed nie net ‘n kortstondige oomblik van kniel, buig of stil word voor haar God nie. Haar ganse lewe is ‘n gebed. Dit is ‘n voortdurende, onophoudelike antwoord op God se roep na die mens soos dit kort ná die sondeval en daarná regdeur die geskiedenis wéér en wéér na ons sou kom.
Dit is God se roep wat in Christus, die vleesgeworde Woord, onder ons gestalte gekry het. Dié Woord wat vandag nog opklink, uitnooi en vra: “Waar is jy?”
Gebed is om daagliks ons lewe vir hierdie soekende Woord van God oop te stel. Dit is om soos Adam en Eva van vroeër ons skuilplekke te verlaat, ons skanse af te gooi en naak en eerlik voor God te gaan leef. Dit is om soos Henog naby God te leef (Gen 5:24). Of soos die ou vertaling lui: “Om met God te wandel”.
Wat natuurlik nooit uitsluit dat ‘n mens in die loop van jou lewe gereeld tot stilte sal kom en voor die Almagtige kniel nie.
O Here, help ons vandag weer om met U te wandel en U met elke item van ons lewe te vertrou. Amen
Carel Anthonissen
