“Weet jy waar die daeraad vandaan kom, die daeraad wat lig oor die hele aarde bring?” (Job 38:12-13).

ʼn Mooi voorbeeld van hoe iemand daarin geslaag het om hartseer en selfs woede meer draaglik te maak, is dié van die karakter Stingo uit die rolprent Sophie’s Choice.

Sophie’s Choice gaan oor ʼn Poolse vrou wat met haar aankoms in ʼn Duitse strafkamp gedwing is om te kies om een van haar twee kinders aan die dood prys te gee. Ná hierdie traumatiese ervaring kon sy die beeld van haar huilende dogtertjie nooit vergeet nie. Haar lewe lank het dit by haar gespook en haar in volhardende skuldgevoelens en hartseer gedompel.

As ʼn jong aspirerende skrywer kom woon Stingo ʼn tyd lank by Sophie en haar minnaar, Nathan, in ʼn huis in Brooklyn. Hy raak verlief op Sophie en ontdek haar geheim. Sy poging om haar uit hierdie donker put van verdriet en skuld te red, eindig egter in ontnugtering en verslaenheid wanneer sy en Nathan saam hulle eie lewe neem.

Vir Stingo was dit die einde van ʼn kort en baie donker pad, maar ook die begin van ʼn nuwe lewe – een waarin hy besef het dat die nag uiteindelik tog weer deur die dag afgelos word. En dat ʼn mens in die lig van so ʼn nuwe dag moet leef.

Pragtig verwoord hy aan die einde van hierdie rolprent sy bevrydende ontdekking:

“And so ends my journey of discovery in a place as strange as Brooklyn. I let go of my rage and sorrow for Sophie and Nathan and for the many others who were but a few of the butchered, betrayed and martyred children of the world. When I could finally see again I saw the first rays of daylight reflected in the murky river. This was not judgment day – only morning. Morning: excellent and fair!”

Here, dankie vir die son wat vandag nuwe lig bring en ons aan die gawe van lewe herinner. Ook aan die uitdaging om te leef. Amen.

Carel Anthonissen