In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God (Joh 1:1).

Elke menselewe begin iewers. En nie op die dag van die geboorte eers nie! Oor die presiese biologiese beginpunt van lewe is daar nogal meningsverskil, maar die meeste Christene sien die oomblik van bevrugting as die wonderlike moment wanneer ʼn nuwe mens deur God in die lewe geroep word. Vir jou was dit die sekonde in die geskiedenis toe jou lewensweg op aarde begin het …

Die geboorte van Jesus was in sekere opsigte ook so. Die proses van bevrugting, die groei in die baarmoeder en die geboorte het in sy geval ook eg menslik verloop. En tog was dit geheel en al anders. Want die eniggebore Seun van God het geen beginpunt gehad nie. Hy was van ewigheid af by God, en is self God. Johannes probeer iets daarvan beskryf wanneer hy sê: “In die begin was die Woord daar, en die Woord was by God, en die Woord was self God. Hy was reeds in die begin by God” (Joh 1:1-2).

ʼn Pasgebore kindjie het nog geen verlede nie. Selfs al sou hy of sy kon praat, sou hulle nie met verwyt of verlange kon terugkyk en sê: “Het ek maar …” of: “Was ek maar …” nie. Daar is egter een Kind wat wel ʼn verlede voor sy geboorte gehad het: die heerlikheid by sy Vader. En tog het Hy nooit gesê: “Het Ek maar by die Vader gebly …” of: “Was Ek maar nog in daardie heerlikheid …” nie. Want hierdie Kindjie, die ewige God self, wou uit eie wil waarlik mens word. Mens soos ek. Mens vir my. Onbegryplik. Wonderlik!

Jesus het nooit gesê: “Het Ek maar by die Vader gebly …” nie.

Here Jesus, u verlede is my toekoms. Amen.

Johan Cilliers