Die boodskap van die kruis van Christus is wel onsin vir dié wat verlore gaan, maar vir ons wat gered word, is dit die krag van God (1 Kor 1:18).

Christus het nie maar net na die aarde gekom om ’n ideaal of stelsel van idees te verkondig nie. Hy het gekom om vir die sondige wêreld te sterf. Hy was nie bloot ’n groot humanis nie, maar die Gekruisigde. Daarom kan ’n mens Christus nooit sonder sy kruis verstaan nie. Wanneer Paulus sy boodskap aan die Korintiërs opsom, sê hy dus: “Ek het my voorgeneem om met julle oor niks anders te praat nie as oor Jesus as die Christus, en wel oor Hom as die gekruisigde” (1 Kor 2:2). En in 1 Korintiërs 1:18 skryf hy dat die boodskap van Jesus se kruis na onsin sal klink vir dié wat verlore gaan, maar dat dit die krag van God is vir ons wat gered word.

Die boodskap van die kruis is inderdaad vir baie mense onsinnig. Die boodskap dat ons volkome van God afhanklik is vir ons redding, druis immers in teen hulle sondige selfstandigheid. Hulle kan of wil nie aanvaar dat die wêreld so sondig is dat dit ’n Verlosser nodig het nie. Vir hulle is die kruis ’n kruk wat mank mense kan gebruik as hulle wil, maar dit hoort tog nie by sterk, gesonde, onafhanklike mense nie!

Die filosoof Goethe het byvoorbeeld in ’n briefwisseling met ’n Christenvriend die volgende kwytgeraak: “Waarom moet jy tog elke keer as ek Christus wil aanneem aan my die kruis voorhou? Ek kan dit nie aanvaar nie.”

Maar ’n mens kan Christus nie aanvaar sonder om ook sy kruis te aanvaar nie. Buitendien, ek is mank. Ons is almal sonde-kreupel. Ons het die kruk-kruis van Golgota nodig. Broodnodig.

’n Mens kan Christus nie sonder sy kruis aanvaar nie.

Jesus, ek aanvaar U. Ek aanvaar u kruis. Amen.

Johan Cilliers