Laat ons ook na mekaar omsien deur mekaar aan te spoor tot liefde en goeie dade (Heb 10:24).

As gelowiges het ons ’n gemeenskaplike hoop op die vervulling van al God se beloftes. Maar ons dra ook gemeenskaplike sorg vir mekaar. Ook hiertoe roep die Hebreërbrief ons op: “Laat ons ook na mekaar omsien deur mekaar aan te spoor tot liefde en goeie dade” (Heb 10:24). In Engels is daar die pragtige uitdrukking vir die kerk van die Here Jesus: “a sharing and caring community”. Dit veronderstel dat ons sensitief sal wees vir mekaar se nood, dat ons werklik in mekaar sal belangstel, dat ons werklik bereid sal wees om mekaar by te staan.

Kyk net watter positiewe noot slaan hierdie oproep. Dit moedig ons nie aan om maar net mekaar se sondes en foute uit te wys nie (hoewel dit sekerlik ook nodig is); dit sê eerder ons moet mekaar aanspoor tot liefde en goeie dade.

Nou is dit nogal ’n vraag of ons dit doen. Dit klink dalk vir ons na arrogansie om ’n ander gelowige tot sulke dinge op te roep. Boonop gaan dit teen ons selfsugtige grein in. Ons is mos te besig met onsself om ons ook nog te bekommer oor die liefde en goeie werke van ander.

Juis daarom het ons mekaar nodig. Omdat ons so geneig is tot selfsug, het ons ander gelowiges nodig om ons aan te moedig om van onsself weg te kyk na die behoeftes van ander. ’n Leefstyl van “liefde en goeie werke” kom nie sommer vanself nie. Mag ek daarom vir jou vra: Betoon jy liefde? Doen jy goeie dade? Mag ek jou daartoe aanspoor?

En ek hoor hoe jy my aanspoor …

Ons moenie net mekaar se sondes en foute uitwys nie; ons moet mekaar ook aanspoor tot liefde en goeie dade.

Here, stuur vandag iemand oor my pad vir wie ek kan aanspoor, en wat my kan aanspoor. Amen.

Johan Cilliers