En as een van ons sondig – ons het Jesus Christus, die regverdige, as ons voorspraak by die Vader (1 Joh 2:1).
Wanneer jy oor heiligmaking nadink, kan jy maklik in een van twee uiterstes verval. Jy kan reken dat jy so heilig geword het dat jy sondeloos is – die sogenaamde leer van perfeksionisme. Of jy kan reken dat jy, omdat jy tot die dag van jou dood ’n sondaar sal bly, nie die heiligmaking te ernstig moet opneem nie. Dat jy nie eintlik soveel erns met die sonde hoef te maak nie.
Al twee hierdie uiterstes is natuurlik verkeerd. Christene is mense wat tot aan die einde van hulle lewe sonde sal doen, maar wat ook deurlopend uit die sonde sal opstaan. Dit is geensins ’n lewe van neerlaag na neerlaag nie, eerder ’n lewe van oorwinning na oorwinning. En, as ons soms wel ’n neerlaag ly, weet ons dat ons weer uit die stof kan opstaan.
Dit is ’n kwessie van balans. Ons tref hierdie ewewig aan in Johannes se uitspraak: “As ons beweer dat ons nie gesondig het nie, maak ons Hom tot leuenaar en is sy woord nie in ons nie. Dit skrywe ek aan julle, my liewe kinders, dat julle nie moet sondig nie. En as een van ons sondig – ons het Jesus Christus, die regverdige, as ons voorspraak by die Vader” (1 Joh 2:1). Moenie sondig nie, en as julle sondig … weet dan dat julle ’n Voorspraak het.
Dit is wat heiligmaking is: om altyd vir Jesus as ons Voorspraak te hê. Ons kan tog nooit sonder Hom nie …
Dit is wat heiligmaking is: om altyd vir Jesus as ons Voorspraak te hê.
Here Jesus, alleen in U is ek heilig. Hou my tog in U. Amen.
Johan Cilliers