Kan jy kole vuur in die vou van jou klere inhark sonder dat jou klere aan die brand raak? Kan jy op brandende kole loop sonder dat jy jou voete verbrand? (Spr 6:27-28).

Die invloede wat die samelewing op die kerk uitoefen, is ’n sterk suigkrag, maar meestal nie dramaties en ooglopend nie. Dit werk eerder ongesiens en onsensasioneel. Dit kan byvoorbeeld lank duur voordat die kerk soos die sekulêre samelewing begin dink oor aborsie, genadedood, buitehuwelikse seks, en so meer. Die kerk verander nie oornag in ’n totaal onheilige instituut nie. Nee, die kerk se heiligheid word gewoonlik stadig aangetas, van binne, stap vir stap uitgekalwer. Stukkie vir stukkie word die kerk gekondisioneer om soos die wêreld te dink.

Geleerdes beweer dat as jy ’n kreef in water sit en die water stadig tot by kookpunt verhit, die kreef te laat van die gevaar bewus sal word en dan nie meer kan uitklim om sy lewe te red nie. Hy word stelselmatig doodgebrand en kom dit nie eens agter nie.

So is ons. Dikwels koester ons ’n sonde en meen: Dit kan darem nie te skadelik wees nie? Ons speel met vuur (kookwater) en kom nie eens agter dat ons verbrand nie. Ons omarm die sonde en hoop vir die beste.

Ons sal ons vingers lelik verband. Die Spreukeskrywer sê presies dit wanneer hy, byna sarkasties, vra: “Kan jy kole vuur in die vou van jou klere inhark sonder dat jou klere aan die brand raak? Kan jy op brandende kole loop sonder dat jy jou voete verbrand?” (6:27-28).

Daar is nog tyd. Sorg dat jy ontsnap voor die water kook.

Dikwels omarm ons die sonde en hoop vir die beste. Ons sal ons vingers (en meer!) lelik verband.

Here, wees U my termometer. Amen.

Johan Cilliers