Ten slotte: Wees almal eensgesind (1 Pet 3:8).

Die gemeenskap van die heiliges is wel ’n gemeenskap in lyding, maar ook in lof. Deur ons lof aan God word ons saamgebind. Dit word vir die wêreld ’n teken van ware eenheid, ’n demonstrasie van ware eensgesindheid (Fil 4:2; 1 Pet 3:8). Aan hierdie soort eensgesindheid het die wêreld ’n groot behoefte. Daar is soveel menslike pogings om uit te reik oor die klowe wat ons van mekaar skei, klowe van haat, bitterheid en wantroue. Daar is soveel faktore wat hierdie klowe kan verdiep. Hiervan het ons in ons land genoeg ervaring.

Die gemeenskap van die heiliges kan hierdie klowe oorbrug. Ons kan ’n versoenende rol speel. Dit gebeur op sy beste as ons een is in ons lof aan God. Dit het ’n groep krygsgevangenes in die Tweede Wêreldoorlog eenkeer beleef toe ’n paar Christene bymekaargekom het by die doringdrade wat hulle in hulle onderskeie groepe verdeel het. In die een kamp het iemand op ’n kitaar begin tokkel. In die grenshoek van ’n ander kamp het iemand anders ingesit en begin sing. Gou het al die verskillende groepe saamgesing, een geword in hulle lof. Sodat die skeidende doringdrade as’t ware oorbrug is. En die res van die mense in die kampe het gekyk en geluister …

Span jy doringdrade, of probeer jy hulle afbreek?

Die gemeenskap van die heiliges kan die klowe tussen mense versoenend oorbrug.

Here, ek moet bely dat ek dikwels met my gesindheid pale plant en doringdrade span. Gebruik my om eerder brûe te bou. Amen.

Johan Cilliers