U het baie dinge geskep, Here, die aarde is vol van wat U gemaak het, en tog, U het alles in wysheid geskep. Daar is die see, groot en wyd, wat wemel van diere, klein en groot. Daar vaar die skepe, en daar is die Leviatan. U het hom gemaak om mee te speel. Hulle is almal van U afhanklik, U gee hulle kos op hulle tyd. U gee, en hulle eet, U maak u hand oop, en hulle kry meer as genoeg. Maar as U U terugtrek, is dit klaar met hulle, as U hulle asem wegneem, is hulle dood en word hulle weer stof. U gee die lewensasem en daar is lewe; ook uit die grond laat U nuwe lewe spruit (Psalm 104:24-30).

Ons almal moet uiteindelik erken dat die skepping om God draai. Sonder God is dit klaar met die skepping, en met ons. Miskien moet ons dan ook opnuut leer dat die aarde en alles daarop aan die Here alleen behoort. En God het ons nie sommer net gemaak en so laat staan nie. Ook nie die voëls, vissie, diere en plante nie. Nee, sê die psalmdigter, elke dag is soos ’n nuwe skeppingsdaad van God.

Cat Stevens sing die bekende lied van Eleanor Farjeon “Morning has broken, like the first morning …” Maar, alles is nie meer soos daardie eerste oggend nie. Ons het so baie skade aan die skepping aangerig en soveel probleme in hierdie wêreld veroorsaak dat dit nie meer soos die eerste oggend kan wees nie. Maar dit beteken nie dat die Here nie meer vir sy skepping omgee nie. Dit beteken nie ons mag nie vra: “Gee ons vandag …” nie.

Die psalmdigter sê die hele skepping is as’t ware met oop monde, soos kuikentjies op hulle ma, op God gerig (104:27-28). En as God sy hand van ons, sy skepping, sou terugtrek, is dit klaarpraat met ons almal. Maar deur God se voortgaande betrokkenheid by ons, deur sy volgehoue liefde vir wat Hy geskep het, bly die skepping aan die gang en bly ons in die lewe.

Daarom begin hierdie psalm met ’n loflied aan dié God wie se heerlikheid die aarde oordek (104:1) en daarom sluit dit af met ’n loflied (104:33-35). Omdat die Here oor sy skepping heers, sien die digter ’n dag in die toekoms waarop ongeregtigheid ook uit hierdie skepping sal verdwyn (104:35).

Ek self sien hierdie nuwe hemel en nuwe aarde kom (Op 21). Dit sal ’n nuwe aarde wees, vry van die leed wat ons die skepping aangedoen het. Vry van die besoedeling en die oorbenutting van natuurlike hulpbronne. Vry van dood en sonde. Daar sal ons nie meer huil nie; die voëls en diere sal nie meer smag na kos nie; ons almal sal saamsing in die koor van God se skepping – tot sy lof!

Maar laat ons nie wag tot daardie dag nie. Laat ons nou al begin sing!

Hemelse Vader, dankie dat U die aarde met soveel wonder geskep het vir ons om in te woon, te speel en U te leer ken. Dankie dat U ons nie net gemaak en laat staan het nie. U onderhou ons, versorg ons. Dankie vir u liefde en sorg. Help my om vir u skepping en my medemens te sorg. Amen.