Lees Psalm 51:1-12.
Skep vir my ’n rein hart, o God, vernuwe my gees … (v 12).
Ons ontsnap nie aan die skerp waarheid van Psalm 51 nie, nè? Hier lees ons dit weer. En dit is seker goed so, al loop die bloed wéér. Al moet ons weer met die kindjie-klein-gebedjie gekonfronteer word, ons eie smeking: “Jesus, maak my hartjie rein!”
Klaarblyklik is daar ook grootmense, selfs konings, wat hulle op hierdie soort soebatgebed verlaat. Kyk maar vir Dawid …
’n Belangrike vraag dié keer is egter: Presies wat bedoel die bidders daarmee? Oftewel: Hoe lyk ’n rein hart? Dawid gee ons wel ’n leidraad of twee. Saam met al die hartroerende belydenisse en skulderkennings én die uitgebreide beeldspraak waarin “was my skoon” (v 4) ’n groot rol speel, gebruik hy ook woorde soos “opregtheid” (v 8) en “blydskap en vreugde” (v 10) en “standvastig” (v 12).
Sy verstaan van ’n rein hart het dus alles met ’n soort leefstyl te doen. Die lewe met ’n onverdeelde hart. Met ’n hart wat op God se hart gerig is. Met beter keuses en daarom groter vrede. Met die kennis en die konsekwente doen van God se wil vir sy lewe.
Dalk is die belangrikste vraag: Hoe kry ek ’n rein hart? Eenvoudig, sê Dawid. God skep dit in jou. Hy vernuwe jou gees. Hy maak jou standvastig.
Ook maar goed so, want jy sal dit nooit self regkry nie. Jou goeie voornemens en beste besluite is nie ’n waarborg vir sukses nie. Inteendeel. Die enigste Een wat jy met jou hart – die oue, die vuile – kan vertrou, is Hy wat sý hart op jou verloor het. Hy wat gereeld sê jy is sy hart se punt.
Here-van-my-hart, ek behoort aan U. Maak my ’n waardige draer van u liefde.
Barend Vos
