Barmhartig en genadig is die Here, lankmoedig en vol liefde. Hy sal ons ons sonde nie bly toereken en nie vir ewig toornig bly nie (Psalm 103:8-9).
Toe hy nog ver aankom, het sy pa hom al gesien en hom innig jammer gekry (Lukas 15:20).
Onlangs loop ek ná jare weer ʼn ou vriend raak. Ons woon naby aan mekaar, maar het om geen kwaadwillige rede nie van mekaar vervreem geraak.
Toe ons groet, lyk hy skielik verleë en skuldig. Hy bely dit dan ook teenoor my: dat my blote teenwoordigheid hom sleg en skuldig laat voel. “Want,” so vervolg hy, “ons kuiers saam was tog áltyd spesiaal. Nou besef hoe ek ons vriendskap verwaarloos het.”
Ek troos hom dat dit die onvermydelike loop van die lewe is. Ook dat ons tog van genade leef. Genade wat sê: “Dit maak nie saak nie. Nie by my nie, nog minder by God.”
Dit maak nie saak nie! Ek het ʼn idee dat dit presies is wat die verlore seun ervaar het die dag toe hy vol skaamte en skuld na sy vader se huis teruggekeer het. En dié versekering, al was dit net ʼn fluistering, was genoeg om sy lewe te verander.
Net soos dit vandag nog my en jou gejaagde en skuldbelaaide lewe tot rus kan bring en kan verander. Ons ook kan laat besef: miskien maak dit tog wél saak.
Here, vergewe ons dat ons dikwels onseker is van u liefde en genade vir ons. Help ons om vandag weer u liefdeswoord te hoor en dit ook te glo: “Dit maak nie saak nie!” Amen.
Carel Anthonissen
