Julle moet die Vader met blydskap dank wat julle geskik gemaak het om deel te hê aan die erfenis wat vir die gelowiges wag in die ryk van die lig … Deur die Seun het ons die verlossing verkry, die vergewing van ons sondes (Kolossense 1:12-14).
In die vorige meditasie het ons gesien hoe Paulus die Christene in Kolosse wou wegkeer van ‘n allegaartjie-geloof en hulle aandag opnuut aan Christus Jesus as die ware middelpunt van die geloof wou bind.
Wat onmiddellik die vraag oproep: “So wat maak hierdie Christusfiguur so uniek dat ek my lewe op Hom moet bou? En wat het Paulus daartoe gebring om ‘n hele brief aan Hom af te staan?”
Want van die begin tot die einde van sy brief is dit die Naam waarom alles draai.
Waarskynlik lê die betekenis van die Christusfiguur en sy werk in net een woord, te wete: vryheid! Want wie Christus as Heer leer ken het, so hoor ons Paulus getuig, word verlos, word vry – vry van angs, bekommernis, onnodige skuldgevoelens, sonde en van die waan dat jy jouself kan red, of selfs finale sin aan jou lewe kan gee.
Hoewel Paulus nie direk die woord vryheid hier gebruik nie, is vryheid duidelik die ervaring wat sy brief motiveer. Wat hom vrymoedig laat opstaan vir Christus, vrylik laat praat oor sy werk, vrolik en dankbaar laat juig oor sy Naam.
Wie hierdie vryheid ken, hoef nie langer te argumenteer of oordadig te teoretiseer oor die Christusfiguur nie. Hulle kan God alleen dank en prys vir Christus se dade.
Net soos Paulus in die Kolossensebrief.
Here, leer ons vandag weer die unieke vryheid wat daar in die navolging van Christus Jesus opgesluit is. Amen
Carel Anthonissen
