Ek sê dit nie omdat ek gebrek ly nie, want ek het geleer om in alle omstandighede tevrede te wees (Filippense 4:11, Direkte Vertaling).
Om genoeg te hê beteken nie noodwendig jy is vergenoeg of tevrede met jou lewe nie.
Die geskiedenis is vol voorbeelde van mense wat alles besit het, maar steeds leeg en eensaam gevoel het. En dan was daar ander mense wat min besit en swaargekry het, maar tog op ʼn wonderlike manier tevrede met hulle lewe was.
Paulus was so ʼn mens. Ons is verbaas om in Filippense te hoor dat hy in ʼn stadium al sy voorregte en besittings doelbewus prysgegee het (Filippense 3:4-8). En dat hierdie keuse algaande tot ʼn lewe van groot ontbering en swaarkry gelei het (2 Korintiërs 5:7-11; 6:5).
En tog het Paulus nie gekla nie. Nog minder het hy gaan lê. Inteendeel. Paulus het hom in sy swaarkry verbly. Hy het selfs beweer dat hy in hierdie uiterste toestand van ontbering niks kortkom nie. Dat hy in alle omstandighede tevrede is. Dat hy alles besit al het hy niks nie (6:10).
Want, so getuig hy meermale, sy lewe behoort aan Christus (Efesiërs 1:13-14). Selfs te midde van die ergste wat hom kon tref, het Paulus geweet sy lewe was steeds in Christus se liefde toegevou en geborge (Romeine 8:35-39). Dit is die krag wat hom innerlik sterk en tevrede gehou het (Filippense 4:11), selfs al het sy uiterlike lewe gedreig om uitmekaar te val (2 Korintiërs 4:16).
Ek wonder baie dae of ons vandag enigsins iets verstaan van hierdie behoort aan Christus wat ons in alle omstandighede tevrede kan hou.
Here, dankie dat ek aan U behoort en daarom in alle omstandighede tevrede kan wees. Amen.
Carel Anthonissen
