Aan Hom wat deur sy krag wat in ons werk, magtig is om oneindig meer te doen as wat ons bid of dink, aan Hom kom die eer toe … (Efesiërs 3:20-21).
Wanneer korrupsie en geweld toeneem, die ekonomie wankel, goeie maniere oorboord gaan en die norme vir beskaafheid begin uitrafel, voel ‘n mens as gelowige om méér dringend te bid dat God tog sy koninkryk spoedig sal laat kom.
Dat God die chaos daadwerkliker en sigbaarder sal opruim, sodat geregtigheid en liefde kan seëvier.
Miskien is dit die verkeerde gebed om in ons tyd te bid. So asof God nog niks gedoen het nie. Asof Christus se kerk verlam is en die gelowiges in onmag verval het.
En nou wag dat God asseblief weer moet toetree.
Miskien is die regte gebed om in sulke tye van krisis eerder te bid dat God ons sal wys waar sy koninkryk rééds deurgebreek het. Waar die kwade rééds bestry en uitgeroei is. Waar die goeie rééds besig is om pos te vat, liefde en vrede rééds floreer.
Want te midde van die wanorde, is dít ook waar: Die deurbraak van God se ryk vind reeds op allerlei opsigtelike en onopsigtelike maniere plaas, selfs al rapporteer die koerante daar bloedweinig van.
Ons moet alleen ons oë ophef en hierdie tekens van God se heerskappy, wat elke dag in en rondom ons is, met dankbaarheid herken en toejuig.
Spesifiek ook in ons eie konteks.
Here, dankie dat u koninkryk reeds onder ons is. Help ons om dit vandag weer met dankbaarheid te herken. Amen
Carel Anthonissen
