Hy sê toe vir my: “Tree op as profeet vir hierdie bene en sê vir hulle: Hoor die woord van die Here, droë bene! So sê die Here vir hierdie bene: Ek gaan gees in julle laat kom sodat julle kan lewe” (Esegiël 37:4-5).
Wanneer God sy volk en deur hulle ʼn ganse land tot nuwe lewe wek, gebruik God gewone mense.
Hoe duidelik sien ons dit in Esegiël 37.
Hier word die profeet, nadat God hom opnuut tot nederige geloof beweeg het, geroep om vir ʼn versameling dooie bene te preek. In sy preek moet hy die dooie bene, wat ʼn beeld van sy verslae en terneergedrukte volk is, herinner aan God se woord, aan God se belofte.
Die belofte is dat God hulle uit die dood sal opwek sodat hulle God weer as die enigste Heer van hulle lewe sal erken. Dat hulle God met nuwe energie en oorgawe sal begin dien. Saam met dié prediking moes Esegiël ook bid, ja, roep dat die Gees hierdie nuwe lewe in sy volk sal blaas.
En nou is die wonder: Die oomblik toe Esegiël sy roeping begin vervul, toe hy God se groot beloftes aankondig oor die dodeakker – wat sy volk se liggaamlike en geestelike toestand aandui – kom daar ʼn vreemde roering.
Dit is dieselfde roering wat ná Christus se opstanding mense tot verwondering en vrymoedige getuienis beweeg het.
Ek wonder of jy weet dat dit vandag weer kan gebeur. En dat jy deel daarvan kan wees.
Kom, Here, kom, Heilige Gees, vervul opnuut ons harte met die vuur van nuwe lewe. Amen.
Carel Anthonissen
